Stel je voor: je woont met je gezin in Bodrum in Turkije. Je bent vertrokken uit Nederland, omdat je je niet meer kon vinden in het Nederlandse beleid. Als goede burger laat je je nieuwe woonplaats registreren bij het GBA/RNI.

Het is 1 juni 2023. Ik ben tijdelijk in Nederland omdat mijn moeder ernstig ziek is. Op die dag ontvangt mijn dochter van 13 jaar in Bodrum een brief met het verzoek tot mijn persoonlijk faillissement, ingediend door mijn ex-adviseur, vertrouwenspersoon en voormalig notaris, de heer mr. K. van Reedt Dortland, een man die regelmatig bij ons over de vloer kwam voor notariële zaken en zich jarenlang gedroeg als onze huisvriend.

Eind van de middag ontvang ik het bericht uit Bodrum. Ik schrik me kapot! Binnen 5 dagen moet ik verschijnen bij de rechtbank in Nederland. Geen advocaat, geen voorbereiding, geen idee hoe dit aan te pakken …

De rechter plaatste vraagtekens
bij het faillissements-
verzoek

Op 6 juni 2023, 5 dagen na de kennisgeving, vond de eerste zitting van mijn faillissementsverzoek plaats bij de rechtbank in Utrecht. Omdat ik op dat moment niemand kon raadplegen en ook geen advocaat had, ben ik volledig te goeder trouw op de zitting verschenen.
De insolventierechter plaatste meteen vraagtekens bij het faillissementsverzoek van de heer Dortland en informeerde hem dat hij eerst andere opties had moeten overwegen voordat hij een faillissementsverzoek indiende. Als ex-vriend had de heer Dortland op dat moment namelijk een tweede hypotheekrecht op mijn woning (met een aanzienlijke overwaarde) in Nederland. Daar woon ik niet en die woning is verhuurd.

Er was de heer Dortland al enkele keren een voorstel aangeboden, waarbij hij voor zijn vordering volledig schadeloos zou worden gesteld, maar telkens weigerde hij om zijn vordering in een cessie over te dragen.

Op 18 juni 2023 overleed mijn moeder. Dat was een grote stress, bovenop de stress die ik al had vanwege de brief en het curieuze gedrag van de heer Dortland. Vanwege die stress nam ik zware medicijnen. Ik heb de rechter toen verzocht om uitstel, maar kreeg die jammer genoeg niet. Ondertussen moest ik als enig kind de boedel van mijn moeder afhandelen. De kleding heb ik aan het Leger des Heils geschonken en de meubels hebben een bestemming in Oekraïne gekregen.

Vlak daarna, op 4 juli 2023 vond een tweede zitting plaats. Deze zitting werd voorgezeten door een andere insolventierechter. Zonder enig deugdelijk onderzoek verklaarde deze mij failliet op ondeugdelijke gronden. De heer Logtenberg van Wijn & Stael Advocaten in Utrecht werd als curator aangesteld. Tegen deze uitspraak ben ik in hoger beroep gegaan. Advocaat de heer mr. Nederhoed van Fort advocaten in Amsterdam, gespecialiseerd in insolventierecht, heeft mij bijgestaan in het hoger beroep, waarbij ook de heer Logtenberg aanwezig was.

En hier begint
het curieuze gedrag
pas echt goed

Voor alle (juridische) details verwijs ik je graag naar dit document, waarin de details, het e-mailverkeer en andere dubieuze gedragingen worden opgesomd. Het komt erop neer dat de heer Logtenberg diverse details niet juist of onvolledig heeft gebruikt in zijn dossier, waardoor de rechtbank een onvoldoende waarheidsgetrouw inzicht had in mijn situatie. Daarnaast zorgen die verdraaiingen van de waarheid door de curator ervoor dat ik continu tegen een systeem moet vechten, me tegen onterecht moet verweren, terwijl meerdere malen voorstellen zijn gedaan, waardoor de zaak allang opgelost had kunnen zijn.

Daarvoor is het rechtssysteem niet bedoeld, toch? Een simpel voorbeeld uit dit dubbeldikke, bij vlagen stompzinnige dossier met onwaarheden:

Op 7 juli 2023 heb ik een gesprek met de heer Logtenberg, die mij als curator was toegewezen. Op 10 juli mailt hij mij het volgende (bijlage 1), en ik citeer:

“U woont in Turkije en bent bezig om Turks staatsburger te worden. U heeft twee inwonende kinderen van 10 en 13 jaar oud. Daarnaast heeft u twee kinderen uit eerdere huwelijken of relaties. Op dit moment bent u ongehuwd.”

Vervolgens informeert de heer Logtenberg op 8 augustus 2023 (bijlage 2) het gerechtshof bewust onjuist, want in tegenstelling tot hetgeen hij mij op 10 juli 2023 mailde, schrijft de heer Logtenberg nu:

Ten tijde van de faillietverklaring woonde mevrouw Ruizendaal in Turkije, waar zij sinds april 2020 staat ingeschreven. Op dit moment woont mevrouw Ruizendaal in haar woning in Amersfoort aan de Hendrik van Viandenstraat 12.

Waarom woon ik ineens in Amersfoort als de heer Logtenberg al op 10 juli vastgesteld heeft dat ik nog steeds in Bodrum woon? Heeft het misschien te maken met het feit dat dit faillissementsrekest in mijn woonland Turkije voor de rechter had moeten worden gebracht en niet in Nederland? De heer Logtenberg heeft met het verstrekken van onjuiste informatie over mijn woonplaats aan de rechtbank en het hof (bewust?) onzorgvuldig en nalatig gehandeld.

Niet opgehouden
met betalen – geen plurariteit

Zo ook met alle schuldeisers, daar waar de heer Logtenberg wist dat ze allemaal konden worden voldaan of dat ik een tegenclaim had. De heer Logtenberg heeft nagelaten dit in het hoger beroep aan het hof te melden. Hij heeft zelfs gesteld dat er meer dan één schuldeiser was, om mij in het faillissement te houden.

Waarom?
Omdat ik op 7 juli 2024 aan hem had verteld dat ik zeer grote vorderingen had op o.a. de Belastingdienst. Ik had hem niet gemeld dat deze waren gecedeerd, maar hij zag al die grote vorderingen en dacht: “dit is de kip met gouden eieren.” Ik weet nu zeker dat dit de basis moet zijn geweest dat hij mij in het Nederlandse faillissement wilde houden.

Mijn dossier staat bol van dit soort onzorgvuldigheden en onwaarheden. Onwaarheden en onzorgvuldigheden die ervoor zorgen dat de curator er beter van denkt te worden en mij mijn recht wordt ontnomen. Dit moet stoppen, toch? Het heeft in ieder geval tot een 12-tal klachten geleid, die onderbouwd worden door 22 bijlagen.

De klachten zijn:

• Het niet juist vermelden van mijn woonplaats bij het hoger beroep
• Het verzwijgen van informatie omtrent mijn vordering op de Belastingdienst
• Niet juist informeren bij hoger beroep – Het niet ophouden met betalen – er was geen plurariteit
• Als Turkse inwoner mij gijzelen in Nederland
• Het niet (verplicht) registeren van mijn officiële woonplaats in het Centrale Insolventie Register (CIR)
• Schending van zorgplicht
  – het ondanks het vasthouden geen inkomen regelen
• Het onjuist informeren van de rechter-commissaris.
• Het meewerken aan gezinsontwrichting van een gezin in Turkije met 2 jonge kinderen
• Lange gijzeling van 9 maanden
• Het schrijven van vele bedenkelijke uren ten nadele van de boedel
• Het niet regelen van de ziektekostenverzekering
• Overtreden van erecode en faillissementswet door buitenstaander detail-informatie te verstrekken omtrent mijn faillissemen
• Schenden van zijn onderzoeksplicht
• Het niet willen meewerken aan dagvaardingen om het faillissement te beëindigen.

Voel je vrij het te lezen en zie hoe curatoren weg komen met onzorgvuldigheid, onbekwaamheid en onwaarheden.